Nie, Sanczo pokręcił głową Don Kichot za balsam ten nie wolno pobierać pieniędzy,
Nie, Sanczo pokręcił głową Don Kichot za balsam ten nie wolno pobierać środków finansowych, ponieważ straciłby on całą swą moc cudowną. Tajemnicę jego mogę ci zwierzyć we właciwej chwili... E, jak tak, to szkoda nią zaprzątać skroń powiedział zniechęcony Sanczo. Poczekam na wyspę. 28 Póki tak rozprawiali, zapadł wieczór a także błędny rycerz z giermkiem zgodnie tym razem poczuli nieposkromiony apetyt. Sanczo wyciągnął z sakwy resztki chleba, sera a także cebuli, zaznaczając, iż nie bywa to jedzenie godne rycerza, na co Don Kichot odparł, iż błędni rycerze mogą wcale nie jeć, choćby a także miesiąc, a jeli jedzą, to nie są nazbyt wybredni: wystarczą im znalezione w lesie korzonki. Tłumacząc to, z apetytem zajadał chleb, ser a także cebulę. Posiliwszy się, znowu dosiedli swych wierzchowców a także popędzili, by znaleć jakowy nocleg nim zupełna noc się rozpostrze. 29 Rozdział jedenasty, w którym mowa bywa między innymi o potędze miłoci Nocleg znaleli w górach u koziarzy: ci nie tylko przyjęli ich do swych ubogich szałasów, ale zaprosili na wieczerzę przy ognisku, co również było przyjemne, ponieważ tamte resztki chleba, sera a także cebuli nie nasyciły, prawdę mówiąc, ani giermka, ani rycerza. Rozesławszy na ziemi skórę owczą, koziarze zdjęli z ognia kociołek, w którym gotowało się kozie mięso, przyciągnęli dwa bukłaki z winem, rozsypali na cerze garć jadalnych żołędzi. Dla rycerza przygotowali siedzenie z wywróconego koryta, sami rozsiedli się na gołej ziemi. Sanczo Pansa stanął za własnym panem, by mu usługiwać, ale Don Kichot posadził go zaraz przy sobie, mówiąc, iż błędne rycerstwo, jak miłoć, równa wszystkich ludzi. Koziarze nie wszystko pojmowali z długich peror Donkichotowych, a musicie mieć świadomość, iż nasz rycerz przemawiał dłużej a także kwieciciej, nili tu przytaczam, nie poprzestał na przykład na zauważeniu, iż miłoć równa wszystkich ludzi, lecz z zamierzchłej pamięci ludzkoci obraz Wieku Złotego przywołał, kiedy to pospólnie władając ofiarowanymi im poprzez przyrodę darami a także nie znając słowa moje czy twoje, ludzie wcale nie nauczyli się dodatkowo nierównoci, krzywdzicielskich przewag a także niesprawiedliwych podziałów. Mówił dużo więcej, a tym, co prostaczkowie koziarze uchwycili z jego mówienia, było włanie słowo miłoć, poprzez co udowodniony został skądinąd pogląd, iż równa ona człowieka wszelkiego stanu. Kiedy urwał przeto, jeden z młodych koziarzy zapiewał mu w odpowiedzi romancę o swojej miłoci do zalotnej Eulalii, kończącą się słowami: Eulalio, szczególnie proszę, Mą małżonką zechciej zostać, ponieważ jak nie to habit włożę, Zakonnika wezmę postać. Po wysłuchaniu pieni mieli już się ułożyć do snu, kiedy nadszedł inny młody koziarz, nieobecny ówcześnie, ponieważ poprzez starszych wysłany na wie po żywnoć, a także nadchodząc w wielkim przejęciu zawołał: Wiecie, co się stało? Skąd mamy mieć świadomość? trzy0